ραδιοσυχνότητα

Περιοχή συχνοτήτων εναλλασσόμενων ρευμάτων ή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων που εκτείνεται περίπου μεταξύ 10 χιλιοκύκλων (K c\s Vs ή kHz) και 100.000 μεγακύκλων (Mc/s ή MHz), δηλαδή από τα μακρά έως τα χιλιοστομετρικά κύματα. Τα εναλλασσόμενα ρεύματα ρ. χρησιμοποιούνται, εκτός από τη ραδιοφωνία, στην ιατρική και στην επιστημονική έρευνα.

* * *

η, Ν

(ραδιοηλ. -τηλεπικοιν.)

1. η συχνότητα τών ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων που ορίζεται προς τα άνω από τη συχνότητα τών υπέρυθρων κυμάτων και προς τα κάτω από τη συχνότητα τών ηχητικών κυμάτων και αντιστοιχεί περίπου στη ζώνη μεταξύ 10⁴ και 10¹² χερτς

2. φρ. «πολιτική ζώνη ραδιοσυχνοτήτων» — σύστημα ραδιοφωνικών επικοινωνιών σε βραχέα κύματα, χρησιμοποιούμενο κυρίως από ιδιώτες σε οχήματα, σπίτια, γραφεία και λοιπούς χώρους, όπου δεν υπάρχει διαθέσιμη τηλεφωνική επικοινωνία.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά ως προς το α' και απόδοση ως προς το β' συνθετικό λ., πρβλ. αγγλ. radio (συντετμ. τ. των radiotelegraphy / radiophone) + frequency «συχνότητα»].